συνειρμισμός

ο, Ν

(φιλοσ.-ψυχολ.) σύστημα που ερμηνεύει όλες τις νοητικές λειτουργίες και το σύνολο τής πνευματικής ζωής με τον συνειρμό παραστάσεων, ιδεών, εμπειριών, που επιτελείται βάσει ορισμένων νόμων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συνειρμός + κατάλ. -ισμός*].